Cem Karaca – Akşam Erken İner Mapushaneye

Akşam erken iner mapushaneye
Ejderha olsan kar etmez
Ne kavgada ustalığın
Ne de çatal yürek civan oluşun
Kar etmez inceden içine dolan
Alıp götüren hasrete

Akşam erken iner mapushaneye
İner yedi kol demiri yedi kapıya
Birden ağlamaklı olur bahçe
Karşıda duvar dibinde üç dal gece sefası üç kök hercai menekşe
Aynı korkunç sevdadır gökte bulut dalda kayısı
Başlar koymaya hapislik karanlık can sıkıntısı
‘Kürdün Gelini’ni söyler maltada biri
Bense voltadayım ranza dibinde
Hep olmayacak şeyler kurarım
Gülünç acemi çocuksu
Vurulsam kaybolsam derim
Çırılçıplak bir kavgada
Erkekçe olsun erkekçe olsun isterim
Dostluk da düşmanlık da
Hiçbiri olmaz halbuki
Geçer süngüler namluya
Başlar gece devriyesi jandarmaların
Hırsla çakarım kibriti
İlk nefeste yarılanır cigaram
Bir duman alırım dolu bir duman kendimi öldüresiye
Biliyorum ‘Sende mi?’ diyeceksin
Ama akşam erken iniyor mapushaneye
Ve dışarda delikanlı bir bahar
Seviyorum seni, seviyorum seni, çıldırasıya