Işın Karaca – Kalp Tanrıya Emanet

Belki de oyunların arkasına saklanmışım
Şehirler büyümüs de ben hep çocuk mu kalmışım
Yenilmezdi böyle zamansız
Gitmeseydi eğer bu yürek..
Bulurdu, tutunurdu bi bahane daha nihayet
Kelimeler eksilirken seyrettim üzülerek
Bedenim paramparça ama
Kalp hala tanrıya emanet..

Kirlenince olur ya niyet,
Zor geliuor artık sevişmek
Tükenince mazeret,
Aşk acıdan ibaret

Belki ben hala masalların,
Mutlu sonların etkisindeyim hala
İşte bu yüzden bıçak sırtlarına emanettir bu yürek
Aslında yalanların,asolanların da farkındayım elbet
Ama gormezden geldim
Bilen bilir acıtır insanı gerçek…