Müslüm Gürses & Sezen Aksu – Sebahat Abla

Kahvenin önünden şöyle bir salınıp geçerken
Hayat duruldu sanki zamana deymeden
Bulaşır neşesi konuşup söylerken
Ağırır gam keder insanın kalbinden

Mahallenin sevgilisi kadeh gibi çınlar sesi
Yaz kış açık penceresi
Ah Sebahat abla

Patiskadan perdeleri rüzgar taşır etekleri
Saksıları çiçekleri
Ah kokuyor hala ah kokuyor hala

Sezen Aksu:
Camlarına vururken batan güneşin rengi
Radyodan ince saz söyler kalptekini
Ne ruhu ne sıranı ne aşkın kudreti
Herkez öder gün gelir payına düşeni

Mahallenin afillisi siyah bezinden ceketi
Yara gibi gülümserdi ah Eşref abi
Rakıyı susuz içerdi
Sebahat ablayı sevdi
Ortalığı duman etti ah Eşref abi
Ah Eşref abi

Müslüm Gürses – Sezen Aksu:
İkiside sahipsizdi kimse bilmez neden bitti
Kavuşmadan kaderleri bu şarkı bitti
Ah bu şarkı bitti…