Sagopa Kajmer – Ar Gelir Yakın

kölecesine, ölecesine, yaşam acımasız delicesine nesine gore kıymet kimine rehine kimine yoktan yere saygı onun neyıne, altı üstü toplasan et kemik eşittir insan. farkımız hayvandan üç kuruşluk mantık, kullanmadan kenara attık. içi haram dolu sandık içine battık, ruhları sattık rahattık ya toprakta. güneş doğduğu vakit ısıtır evreni, evren beni soğutur buz gibi dunya. keriz olan kovulur. kovulanın toprağında çimen biter, ayağını toprağına gore uzatır bızım oluler. çilekeşin el arabasına fren yaptıran şapkalı üniformalı caniler. cebi dolu çiko moronu gorunce buz gibi erirler. mavi içinde rutbesini karaya buruyen zebaniler, insanları sömürü için pusuda beklemedeler. deveden kıl koparmaktır ya işin sonu, piranha ataklarında gelir timsahın sonu.

ar gelir yakın uzaklara yolcusun, zor gelir zaman ama ona borçlusun. dar gelir mekan yaşamaya mecbursun. bu yol uzun kosma, yorulursun.

kısa yol kısa zaman, aman vermez dümen çevirene kapatılan gozler taviz acizi, ikili oynanan ters duzen içinde tepesine çıkılan kesim. yanında adı batasıca para kan, konu rutbeyse rutbem insan. burası soğuk ülke. insanın dengi hayvan. alınan haraç ve cebe giden yettim hakkı evde bekleyen ufaklığın belki de günlük parası. hiç mi yoktur vicdan denen illet? televizyonda gördüm trilyonluk malı cebe gomen şirret. gazetede okudum on senedir krallar gibi saltanatta hüküm suren hortumcu, fuck you. kuvvet silahsız base. reis işin vardı allahla unutma ki yüz binlerce insanın tükürüğü var suratında.